Corporate bloggen: innovatief compensatiegedrag

Cover stories

Van alle Web 2.0 innovaties van de laatste paar jaar vormt het weblog op dit moment de belangrijkste en meest verbreide. De hele (westerse) wereld geeft zich er aan over. Blogs zijn inmiddels bijna net zo gewoon als websites. Ze zijn zo gewoon, dat ze door de zakelijke markt zijn 'ontdekt' als nieuw communicatiekanaal. Op de argumentatie achter die zogenaamde 'ontdekking' valt echter wel wat af te dingen.

Waarom bloggen consumenten?

Bloggen staat te 'boek' als een vorm van sociale journalistiek. Hierbij delen mensen hun mening, visies, ervaringen, kritiek, verwachtingen en verlangens in de vorm van doorgaans korte tekstjes, illustraties en andere media. Het tekent de open mentaliteit van internetgebruikers dat we/ze allerlei persoonlijke zaken met anderen willen delen en op die manier contact leggen met gelijk gestemden. Bloggen is een van de huidige vormen van social networking, het online samenzijn. Ze faciliteren wat je zou kunnen noemen SAT-relaties (Surfing Apart Together).

Inmiddels is het verschijnsel bloggen omarmd door de zakelijke en professionele markt. Vooral marketeers storten zich met verve op het nieuwe ding, dat (mede daardoor) een zoveelste hype vormt in de prille internetgeschiedenis. In hun kielzog zien we ook professionals uit de communicatiebranche optreden als evangelisten van corporate blogs. De twee competentiegebieden spreken van corporate bloggen, maar beide bedoelen - gelet op hun verschillende achtergrond - ongetwijfeld iets anders. Dit is overigens kenmerkend voor alle vernieuwingen waar we in nieuwe media mee te maken krijgen. Er is nog genoeg ruimte voor variaties in definities, zoals dikwijls blijkt in bijvoorbeeld wervingsadvertenties. Blog-autoriteit Frankwatching verstaat onder een business blog bijvoorbeeld een blog tussen consument en business, terwijl Debbie Weil (een andere autoriteit) stelt dat aan een business blog een businessplan ten grondslag ligt (bloggen is de business). Deze laatste variant heeft veel gemeen met websites die door het aanbieden van relevante content geld verdienen met advertenties. Corporate blogs zijn volgens Weil (en anderen) 'blogs to further organizational goals'. Een blog als dat van NRC Next geldt echter ook als een corporate blog. Alle zakelijke blogs worden op dit moment dus min of meer op dezelfde hoop gegooid en met elkaar vergeleken (zie Dutchbloggies 2007).

Waarom bloggen organisaties?

Dit is bewust de verkeerde vraag. Het zijn namelijk niet de organisaties die bloggen, maar mensen in die organisaties. In diverse argumentaties voor corporate bloggen lezen we dan ook dat blogs een persoonlijk gezicht geven aan een organisatie. Dit persoonlijke gezicht vormt in wezen de basis voor het kunnen leggen van relaties, het scheppen van vertrouwen en betrokkenheid. Het creëren van relaties tussen een producent en consumenten is het belangrijkste doel van corporate blogs. En dat niet alleen, de relatie dient zo dicht mogelijk aan te schurken tegen een goed gevoel. (Corporate blogs richten zich expliciet op de emotie van de ontvangende partij.) Dit is interessant, omdat blogs in deze context worden 'verkocht' als iets anders dan corporate websites.

Een paar citaten geven weer waaraan we daarbij moeten denken.

Debbie Weil, The Corporate Blogging book:
A blog is different from a conventional website because it is

  1. interactive
  2. written in a conversational tone
  3. created using instant publishing software
  4. an efficient way to alert interested readers every time something new is added
  5. frequently updated
  6. a form of viral marketing.

Dit is een weinig overtuigende lijst 'unieke' eigenschappen van een corporate blog. Menige website is immers interactief en/of wordt goed onderhouden. Dit is zeker niet voorbehouden aan een blog. Toch is interactiviteit vaak een van de belangrijkere argumenten. Het is daarbij de vraag of het zich kunnen abonneren op een RSS feed als interactiviteit (met de doelgroep) mag worden aangemerkt.

De informele tone of voice is niet per definitie uniek aan een blog of aan een conventionele site; dit is eenvoudig een redactionele afspraak. Net als de frequentie waarmee content wordt bijgehouden. Slechts één aspect maakt blogs momenteel anders dan een gemiddelde corporate site: de toepassing van (Web 2.0) technologie. Maar dit is slechts een tijdelijk onderscheid, aannemende dat blogfunctionaliteit spoedig zal worden ingepast in nieuwe versies van content management systemen.
Zelfs het laatste onderscheid (bloggen is toch vooral een marketing-ding) is niet voorbehouden aan blogs.

Een ander citaat uit het onderzoek van Eastern University (US)/BackboneMedia:
What can you do with a blog that you could not do with a corporate website?

  • "It's much more casual, less stuffy than a traditional 'business' website. It is more conversational and in the moment than a static site."
  • "Communicate, interact, discuss, share, build and grow your relationships with customers and prospects and thought leaders in your industry. A website is static, rigid. By comparison a blog is flexible, modifiable, current. That precipitates a conversation, a sharing of ideas and knowledge with peers. A website kills the conversation. It says' here's the information, take it or leave it.' A blog al-lows discussion, a partnership."
  • "Update quickly and easily because I have the freedom to do this without IT and without needing approval of Sr. officers."

Klik op het plaatje om naar deze site te gaan

De vermeende tegenstelling tussen een (hip) blog en een (minder hippe) conventionele corporate site ligt op drie niveaus. De technologie onder blogs stelt ons in staat commentaren en dergelijke achter te laten bij een blogitem. Ook het per direct kunnen publiceren geldt als een groot voordeel in vergelijking met standaard content management systemen (waar we soms lang in de publishing queue staan). Maar is dit argument afdoende om blogs als iets anders te definiëren dan een (gewone) website? Mijns inziens onderschrijft de argumentatie eigenlijk niet zozeer de noodzaak van laagdrempelige blogs alswel de nodeloze hoogdrempeligheid van menig molog content management systeem. De toepassing van ICT is effectiever en laagdrempeliger en daarmee makkelijker te accepteren. Maar dit is geen reden om (communicatie)middelen gebouwd met nieuwe ICT gelijk te bestempelen als nieuw kanaal. De introductie van Rich Internet Applications heeft er immers ook niet toe geleid dat we nu spreken van een apart RIA-kanaal van websites die hiermee werken. Het technologisch argument dienen we met andere woorden met een koreltje zout te nemen.

Het tweede belangrijke aspect dat uit deze citaten naar voren komt is het informele karakter van blogs en (vooral) het effect van 'casualness' op de doelgroep. Dit wordt door Kari White in 'The secrets to better corporate blogging' als volgt omschreven:

  • "A blog can strengthen the bonds between the company and its customers. When a company pre-sents itself honestly and transparently, it not only builds trust, but instils loyalty as well. Customers are more likely to work with a company they feel they know better than another. Blogs allow for that in-formal communication."
  • "The nature of a blog fosters that image of transparency and openness for a company. Most people prefer companies who are honest in their dealings and frank about their issues. Blogging also reflects forward thinking. By staying current with the technological trends, you give your company a fresh image."

De informele toonzetting van blogs vormt de echte kern van de argumentatie voor blogs. (Wezenlijke zaken die meetbaar bijdragen aan het realiseren van bedrijfsdoelstellingen worden namelijk niet genoemd(!)). Er is iets bijzonders met de toonzetting. Of beter, er is iets bijzonders met het effect van de informele schrijftrant die (corporate) blogs kenmerkt. De vormen van casualness, ongedwongenheid en 'zeg-even-tussen-ons'-manier van schrijven worden consistent aangevoerd als middel voor de afzender een relatie te ontwikkelen met de ontvanger. Het Eastern University onderzoek verwoordt het als 'A website kills the conversation. It says "here's the information, take it or leave it."' White stelt: 'When a company presents itself honestly and transparently, it not only builds trust, but instils loyalty as well'.

Compensatiegedrag

Beide citaten zijn representatief voor de redenering achter (het pushen van) corporate blogs. Afgezet tegen corporate websites zijn blogs eerlijk, transparant en betrouwbaar. Als we deze argumenten omdraaien wordt het geschetste beeld een stuk duidelijker. Indien corporate blogs bij uitstek  een gevoel van openheid en oprechtheid van de afzender oproepen bij de doelgroep, wil dat tegelijkertijd zeggen dat corporate websites dit gevoel niet oproepen. Corporate websites worden gewantrouwd ('take it or leave it'). En om dit te compenseren gaan we corporate bloggen. Waar corporate websites dus een kille en afstandelijke uitstraling hebben, winnen we de harten van de mensen door personeel te laten bloggen als ambassadeurs van de organisatie. Corporate blogs zijn daarmee niet meer dan een vorm van compensatiegedrag en symptoombestrijding.

Moeten we ons eigenlijk niet afvragen waarom corporate websites zo slecht scoren op het vlak van vertrouwen en eerlijkheid? Dienden corporate websites immers oorspronkelijk niet hetzelfde doel als blogs tegenwoordig? Is hier niet al veel geld in gestoken? En is, nu blijkbaar het gevoel bestaat dat dit doel niet wordt bereikt, het lanceren van een nieuw online kanaal een professioneel antwoord op dit probleem? Ik vind dit een hoogst merkwaardige denkrichting.

Schrijfbehoefte

Er is dus nog iets anders aan de hand met de argumentatie voor blogs. Het belangrijkste argument voor het inrichten van corporate bogs wordt namelijk niet genoemd. Corporate blogs voorzien in de schrijfbehoefte van (communicatie/marketing)medewerkers. Juist deze schrijfbehoefte vormt de kern van het ontstaan van blogs. Blogs in het publieke domein waren en zijn immers de dagboeken, reisverslagen, journalistieke beschouwingen en 'wetenswaardigheden' die mensen willen delen met anderen. Dit doen bloggers niet omdat wij daar als websurfers op zitten te wachten. Nee, dit doen ze omdat ze willen schrijven. Een blog faciliteert de behoefte gehoord en gelezen te worden. Het is in dit verband een heel relevant detail dat corporate bloggers zich vrij voelen van (corporate communicatie) controle ('I have the freedom to do this [..] without needing approval of Sr. officers'). De eigen behoefte (mijn blog) lijkt hierbij zwaarwegender dan het collectief belang (centrale regie). Het blijft bovendien erg vaag waar de een het ander raakt of overlapt.

Dit is de zoveelste kanttekening die we bij de onderbouwing van corporate blogging kunnen plaatsen. Weil helpt ons in haar CorporateBloggingbook verder bij het overtuigen van onze meerderen van de noodzaak een corporate blog te starten:

  • 'How about this: start by emphasizing the risk of not blogging [..]
  • If you don't blog, you're not part of the conversation in the blogoshere [..]
  • You're missing out on a fast, efficient communication channel [..]'

En als klap op de vuurpijl:

  • 'If you don't have a blog, your company website will soon look, er, so 1990s.'

Klik op het plaatje om naar deze site te gaan

Dit is een 'motivatie' van lik-me-vestje. Het appeleren aan angst bij managers 'achter te blijven' komt wel heel erg uit de hypekoker (en dat is zó jaren negentig). Dit kan (en mag) niet het fundament zijn onder online communicatiebeleid. Dus wat is nou het overuigende argument? Ik luister.

Onder de oppervlakte speelt volgens mij het volgende argument. Sociale journalistiek en bedrijfsjournalistiek delen een journalistieke achtergrond. Communicatieprofessionals leunen allen sterk op de journalistieke traditie en wortels van het communicatievakgebied. Daarin staat het zenden van boodschappen en betekenissen centraal. Laten we er daarom ook geen geheim van maken dat corporate blogs voor een groot deel voortkomen uit de zendersbehoefte van corporate bloggers. Blogs voorzien in wezen meer in de behoefte van de afzender dan in die van de ontvanger. Ze passen perfect in het actiegerichte communicatie-paradigma, waarin het eindeloos sturen van communicatieboodschapen moet leiden tot een verandering in kennis, houding en gedrag bij de ontvanger. Deze visie staat al jaren onder toenemende druk.
Maar klopt mijn veronderstelling wel?

Klik op het plaatje om naar deze site te gaan

Klik op het plaatje om naar deze site te gaan

Reageer?

Ik doe de suggestie om na het lezen van een corporate blog eens te letten op het aantal reacties op een posting. Dit zouden we eigenlijk eens moeten turven (een puntje voor methoden-ontwikkeling?). Mijn indruk is (na het ad hoc scannen van enkele corporate blogs zoals CiscoHP Macaw), dat er nauwelijks op die corporate blogs wordt gereageerd. Sommige blogs hebben bovendien helemaal geen optie om te reageren (Google, MDSN). Dus hoe eerlijk en transparant is het hierboven aangehaalde interactie-argument? En zijn alle corporate blogs eigenlijk wel blogs of slechts gepimpte nieuwspagina's?

Afsluitend kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat corporate bloggen een zoveelste hype is in de prille internetcommunicatie-geschiedenis. Vergelijk bloggen met de Stem Nu knoppen, een jaar of vijf geleden, of met allerlei discussiefora waarvan we de digitale fossielen nog op menige corporate website aantreffen. Het waren stuk voor stuk gehypte gimmicks die weinig in behoeften uit de organisatie voorzagen en daarom in de regel een kort of sluimerend bestaan hadden. Ze leidden in ieder geval niet tot 'interactie' of een 'dialoog met de doelgroep'. Terwijl het daar nu juist om te doen was.

Luc de Ruijter (1964) werkt als adviseur, projectmanager en creative consultant op het gebied van intranet, interne communicatie en internet. Hij realiseerde projecten voor onder meer VNU business publications, Wereldnatuurfonds, Rijks Instituut voor Volksgezondheid en Milieu, en de provincie Zuid-Holland.

Meer over de ontwikkelingen op internet:
Websites in de zakelijke dienstverlening

Heeft uw website effect? U krijgt maar één kans voor de eerste indruk!
Pauline Altena en Annemarie Kaptein
Was de internet-zeepbel uniek?
De opkomst en ondergang van Sonera als illustratie van het piraten kapitalisme
Dr B. Fruytier en Drs. JRM de Bruijn

Online referenties:
• http://www.backbonemedia.com/blogsurvey/index.html
• http://www.cib.uk.com/artman/publish/article_686.shtml
• http://www.scoutblogging.com/success_study/
• http://www.cib.uk.com/artman/publish/article_686.shtml
• http://www.cib.uk.com/artman/publish/article_852.shtml
• http://www.bikker.nl/v3/www/fileLib/userFiles/File/artikel_
Huib_Koeleman%20_Huug_Barendrecht.pdf

• http://nl.wikipedia.org/wiki/Weblog
• http://www.marketingfacts.nl/berichten/20061009_
overzicht_corporate_blogs_in_nederland/

• http://blogs.msdn.com
• http://googleblog.blogspot.com
• http://blogs.cisco.com/gov/
• http://www.hp.com/hpinfo/blogs/bloggers.htm
• http://blogs.macaw.nl
• http://www.samenveranderen.nl/boek.htm
• http://213.206.88.38/weblog/nextlog/

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Katleen Van Landschoot
Waarom reageren mensen niet op blogs? Wel, ik kan alleen voor mezelf spreken. Maar iets dat overtuigend en onderbouwd is gebracht, durf ik niet tegenspreken. Dus zal ik niet zo rap in de pen / achter het klavier kruipen om tegenargumenten achter te laten. En als het positief is? Ja, dan denk ik: "Interessant. Dat moet ik onthouden", maar dan laat ik nog geen reactie achter.
Vergelijk het misschien met lezersbrieven. Wie reageert er? De ontevredenen, mensen die - al dan niet terecht - met iets zitten. Heb je wel al eens positieve evaluaties gelezen op verschenen reportages? In kranten heb ik ze alvast niet gevonden.
Bij deze: sterk artikel hoor!
Edward Mulder
Inderdaad, en die nieuwe zakken moeten ook gevuld worden ... dat is iets dat nooit verandert.

Volgens mij is het niet zo dat websites kil zijn, maar de ONTWIKKELAARS (extern, natuurlijk) daarvan willen dat nu opeens doen geloven. En waarom? Juist, om weer wat nieuws aan te kunnen smeren. Daar bestaan ze tenslotte van.

De meeste bedrijven-blogs - bblogs dus - zijn toch veredelde schoolkranten. De makers hebben er een hoop lol aan, maar
de gemiddelde lezer vind het toch al gauw egotripperij.

Als ik, consument, INFORMATIE wil hebben, waar ga ik dan zoeken? Op een discussiegroep, forum of dergelijke waar
mensen zonder winstoogmerk hun mening geven. Of ik ga
naar kranten-sites (journalisten worden ervoor betaald om lastige vragen te stellen) , of naar een internet-magazine
(al iets minder onafhankelijk). Een optie om een e-mail te sturen voor vragen of aanvullende informatie is heel plezierig.

Het is compensatie, helemaal mee nes. Een voorbeld: ik heb
een website gehost bij leverancier A, en een andere bij B.
Leverancier A is altijd on-line, toegang is snel, eventuele
vragen worden snel en doortastend opgelost. Leverancier B heeft altijd wat, de servers lopen vast, de stroom viel uit, de routers hadden problemen, affijn teveel om op te noemen.
Maar ...... ik word wel keurig op de hoogte gehouden via de weblog van de "president" - als de stroom weer terug is tenminste, en als de server niet vastgelopen is.
Geweldig. U raadt al bij wie ik mijn derde wesbite ondergebracht heb.

Mijn advies: gooi je blog aan de kant en VRAAG aan je klanten wat je beter kan doen. Ik geef aan mijn klanten een enquete-formulier met 7 vragen. 6 meerkeuze-antwoorden, en 1 open vraag: "wat raadt U me aan te veranderen". Het kost meer tijd om je naam in te vullen dan om de vragen te beantwoorden. In 2 weken tijd heb ik een compleet beeld
van mijn bedrijf en de indruk die het op mijn klanten maakt.
Cor
Niet voor alle bedrijven is een corporate weblog geschikt.
Allereerst moeten bedrijven zich afvragen: hebben we op regelmatige basis iets te melden en voor wie dan? En willen (en durven) we daarover via het weblog ook 'het gesprek' aangaan.

Zo zijn er steeds meer bedrijven die ontdekken dat zij op verschillende manieren kunnen profiteren van bloggende werknemers. Al dan niet via de eigen site.
Lees bijvoorbeeld in Personeelslog:
http://www.personeelslog.nl/2007/01/19/profiteren-van-bloggende-werknemers/
Pepita
@Luc: Met een aantal statements en aannames die je doet, ben ik het pertinent niet eens. Je lijkt Bloggen als een technologische oplossing te zien en niet als iets dat staat voor een manier van interacteren en communiceren met elkaar. Je claimt een aantal keren dat je met een website net zo goed kunt doen als wat je met een blog kunt doen. Goed onderhouden is wat anders dan "frequently updated". En de interactiviteit die blogs bieden, vooral als de lezers ook zelf bloggen, is niet te vergelijken met een website. De interactiviteit met een corporate website is die van de corporation met veel individuen; steeds 1-op-1. Een blog is een netwerk van interactieve relaties. Op je eigen weblog zeg je dat je de cultuur van de organisatie net zo goed kunt laten zien op een site als op een blog. Niet waar volgens mij. Een website is vergeleken met een blog behoorlijk statisch. Bij een blog is consistentie en authenticiteit door de tijd heen heel belangrijk. Een blog laat veel meel van het gedrag en denken van de mensen binnen de organisatie zien dan een gelikte website die door een extern bureau is gemaakt.

Verder spreek je over het vervullen van de schrijfbehoefte. Schrijven is volgens mij een middel tot een doel. Bijvoorbeeld om je kennis te profileren, of je kennis uit te bouwen, of je kennis uit te wisselen, om gelijkgestemde zielen te vinden, of simpelweg om je organisatie op de kaart te zettn. Als er een schrijfbehoefte zou zijn dan zou je die ook kunnen vervullen door strafregels over te schrijven. In veel gevallen is het volgens mij niet de schrijfbehoefte, maar de behoefte om gehoord te worden.

Op een van de posts op je eigen blog (waarom blog jij eigenlijk? Waarom ik blog beschrijf ik op www.sparkers.typepad.com) beschrijf je je eigen gevoelens van ongenoegen bij de hausse van bloggen. Ik herken dat wel m.b.t. andere onderwerpen. Daardoor heb je echter wel een negatieve insteek. Misschien jezelf eens uitdagen om de goeie kanten van bloggen te beschrijven? -:)
Luc de Ruijter
HET argument voor bloggen op corporate niveau is de voortdurende zoektocht naar de aloude interactie met de doelgroep.
Maar de doelgroep WIL helemaal niet interacteren, blijkt uit het uitblijven van reacties op corporate blogs. De behoefte aan interactie is in dat licht dus een (zoveelste) verkapte vorm van zendersdrang onder diegenen die corporate willen bloggen. De behoefte van de zender staat centraal; niet die van de lezer. En dat werpt natuurlijk een heel ander licht op de zogenaamde noodzaak van corporate blogs. Die is er namelijk zelden.
We beschikken inderdaad over tal van efficientere werkvormen om informatie met elkaar te delen. Laten we daar eerst eens werk van maken voor we als sprinkhanen naar de volgende hype springen.
Job van Harmelen
Goed verhaal, er is inderdaad weinig nieuws onder de zon, bloggen wordt gehypet maar kan absoluut veel betekenen voor organisaties. Interne blogs verlagen simpelweg de barrieres voor alle medewerkers om met grote groepen collega's te communiceren, voorzien in de behoefte aan transparantie voor de laag onder het middle management en maken ingewikkelde (en dure) intranetten waar niemand gebruik van maakt overbodig.

Ik ben van mening dat thematiek en timing ook belangrijk zijn bij "corporate blogging": je hebt een agenda, thema, begin en eind van de dialoog en vervolgens gaat iedereen weer back to work. Ik heb wel mooie praktijkvoorbeelden van successen die zonder de dialoog niet tot stand waren gekomen.

Ook bij extern bloggen is de thematiek en tijdigheid belangrijk. Kijk maar naar de vele bedrijfshyves die zijn gestart en waar na een tijdje niets meer gebeurt. Als je samen niet naar een doel toe werkt en dat ook kan bereiken, blijft het bij een beetje "chatten".

Pepita
@Luc: Zouden er nog andere argumenten kunnen zijn behalve interactie met de doelgroep? Als dat zo is dan heb je andere criteria om blogs te beoordelen. Ik denk bijvoorbeeld aan transparantie.

Verder vraag ik me eigenlijk af waarom ManagementSite geen blog is. Of in ieder geval blogfunctionaliteiten heeft zoals trackbacks.
Luc de Ruijter
HET argument voor bloggen op corporate niveau is de voortdurende zoektocht naar de aloude interactie met de doelgroep.
Maar de doelgroep WIL helemaal niet interacteren, blijkt uit het uitblijven van reacties op corporate blogs. De behoefte aan interactie is in dat licht dus een (zoveelste) verkapte vorm van zendersdrang onder diegenen die corporate willen bloggen. De behoefte van de zender staat centraal; niet die van de lezer. En dat werpt natuurlijk een heel ander licht op de zogenaamde noodzaak van corporate blogs. Die is er namelijk zelden.
We beschikken inderdaad over tal van efficientere werkvormen om informatie met elkaar te delen. Laten we daar eerst eens werk van maken voor we als sprinkhanen naar de volgende hype springen.
Luc de Ruijter
@ Pepita. Zie voor enkele argumenten ten faveure van bloggen de reactie van Cor (en de meeste links die onderaan het artikel staan).
Ten aanzien van Kennismanagement-toepassingen (wordt genoemd op personeelsblog) ben ik van mening dat het effectiever is elkaars documenten eenvoudig te kunnen raadplegen dan uit elkaars blogs op te moeten maken waar de documenten over gaan.
Je vraag m.b.t. managementsite is een aardige.
Ik moet je het antwoord erop echter schuldig blijven.
Vanity
Ik kan me enigzins vinden in de gedachtengang van het bovenstaand artikel. Er zijn verschillende onderzoeken over blogs, maar ik had er eerder nog geen gevonden over het effect van corporate blogs op de consument. Echter, Baroblog blijkt dit toch al een tijd geleden te hebben onderzocht. Dit onderzoek wijst uit dat corporate blogs wél effect hebben op de consument. Voor meer info, kijk hier: http://www.molblog.nl/online/3277
Willem Mastenbroek
@ Pepita. Is ManagementSite een Blog? Tien jaar geleden had nog niemand van bloggen gehoord. Toen begon ManagementSite. Het motto is "Voor en door professionals". Op elke bijdrage kan gereageerd worden. Dat past ongetwijfeld bij een blog. Artikelen tellen relatief veel woorden en worden door de redactie zorgvuldig gescreend. De columns van lezers worden alleen getoetst op een paar simpele regels uit onze gedragscode. Onze 60.000 leden ontvangen elke week een nieuwsbrief. Een blog? Wie het weet mag het zeggen.

Noem ikzelf ManagementSite een blog? Ik noem het een 'internet magazine'; ook wel eens een interactief internet magazine.

Onze 10 PartnerSites zoals Gekopklanten.nl, Innovatieforganiseren.nl en jongebazen.nl zijn voor mij wel blogs. Waarom eigenlijk want alle sites zijn gericht op actuele ontwikkelingen op het terrein van management en organisatie. Doelstelling van alle sites is met interessante content en een levendige interactie professionals te informeren.

Het verschil is dat de PartnerSites actueler en persoonlijker zijn. De artikelen zijn korter, de interactie lichtvoetiger. Elke PartnerSite is heel erg verbonden met een persoonlijk interessegebied en kent een heel eigen toon.

Mijn conclusie is dat het meer persoonlijke en lichtvoetige karakter belangrijke kenmerken zijn van blogs. Tegelijk evolueren sommige blogs zie bijv. molblog of marketing facts naar serieuze informatie verschaffers en kenniscentra waaraan steeds grotere groepen auteurs meewerken. Dat dwingt vroeg of laat in de richting van redacties die de kwaliteit van de content bewaken en als gatekeepers gaan functioneren.

Voor mijzelf is temidden van al dit gewoel en geexperimenteer de meest interessante vraag hoe een site bezoek kan vasthouden in combinatie met steeds meer interactie. En vooral de interactie: Reacties en discussie, uitwisselingen van ideeen en ervaring dat vind ik de uitdaging en de kritieke succesfactor bij uitstek. (Of het dan een blog, een internetmagazine of iets anders heet, dat maakt mij dan eigenlijk niets meer uit.)

Wat daar precies voor nodig is weten we nog maar half.


Willem Mastenbroek
Hoofdredactie ManagementSite
ant on a mission
Beste Luc, Welk een negatieve toon. Proef ik hier iets van de meer technisch georienteerde die graag uithaalt naar de marketing- en communcatie mensen in de wereld? Soit.

Eens dat coporate blogging niet het panacee is voor alle communicatienoden. Een goede, dynamische website vernag ook heel wat (denk eens aan een website als een verzameling landingpaginas die dynamisch worden samengesteld afhankelijk van de herkomst van/ kennis over de bezoker van de site, maar dat is weer een andere discussie)

Ik zie corporate bloggen als een middel dat ingezet kan worden in het managen van de reputatie van een organisatie. Als Van Riel adept meen ik dat de fundamenten van een (goede) reputatie worden gevormd door: zichtbaarheid, authenticiteit, transparantie, consistentie en onderscheid. Zaken waar een coporate of CEO blog (meetbaar) aan bij kan dragen. Een van mijn studenten heeft vorig jaar haar eindscriptie geschreven over (Amerikaanse) CEO blogs. Uitkomst was onder andere dat (nog) veel bedrijven zonder vooraf vastgestelde doelen zijn begonnen met het blog (en dat het in ale gevallen meer werk was dan ze van te voren hadden gedacht). Veel bedrijven gaven aan dat het blog, hoewel openbaar, toch vooral ook was bedoeld om medewerkers op diverse lokaties 'gevoel' te geven bij het beleid en de acties van het management.

In een wereld waar velen kunnen en mogen publiceren en een odnerneming minder grip heeft op de feiten en onjuistheden die over haar worden verspreid lijkt het mij belangrijk zelf goed duidelijk te maken waar je als organisatie staat. Om deel te nemen aan de conversaties die al worden gevoerd.

Daarnaast zijn er natuurlijk nog de (corporate) blogs waar bedrijven interacteren met consumenten rondom de service en de producten van de organisatie. Hier treffen we veel zeer goed bezochte blogs aan.
Luc de Ruijter
De discussie verzandt een beetje in welles-nietes stellingnames zoals deze. Het gaat er namelijk helemaal niet om het ene competentiegebied boven het andere competentiegebied te plaatsen. De communicatiewetenschap houdt bovendien niet op bij Van Riel.
Pepita
@Willem: Dank voor je reactie. Ben het niet op alle punten met je eens. Zoals bijvoorbeeld dat blogs meer persoonlijk en lichtvoetig zijn. En dat grotere groepen auteurs tot meer redactie en controle zouden moeten leiden.

Waar het mij als blogger in eerste instantie om zou gaan is om functionaliteiten die blogs kenmerken, zoals bijvoorbeeld trackbacks en RSS (die laatste hebben jullie nou ook) toegevoegd zouden worden. In sommige gevallen vind ik het leuk een commentaar te geven, in sommige gevallen zou ik zelf op een blog iets willen posten n.a.v. een onderwerp op jullie site en dan willen trackbacken naar het onderwerp op jullie site. Zo ontstaan er over en weer links.

@Luc: Excuses dat ik je post gebruik om te communiceren met Willem:-)
Willem Mastenbroek
@Pepita: Het lijkt erop dat jij blogs vooral definieert vanuit de techniek: RSS en trackbacks. Het voordeel van deze definitie is de duidelijkheid. Sites zijn ervan voorzien of niet.

Ik zoek de kern van blogs vooral in interactie en vervolgens vind ik een bepaalde kwaliteit in de interactie en in de onderlinge relaties heel belangrijk. Geen anoniem getier of wartaal, wel onbevangen voor de eigen mening en ervaring uit durven komen. Geen lange monologen maar kort en uitnodigend. Dat bedoelde ik met 'persoonlijk en lichtvoetig'.

Met dergelijke kriteria betreed ik een wat glibberig pad. Wanneer wordt iets wartaal en wanneer gaat iemand in de eigen opwinding te ver met het aanpakken van de persoon ipv de andere mening? OK, daar moeten we niet te snel benauwd van worden maar enig redactioneel ingrijpen is in mijn ervaring af en toe noodzakelijk. Ik kan me nauwelijks meer voorstellen dat we daar bij ManagementSite vanaf zullen zien. Daarvoor hebben we te veel akelige ervaringen gehad met warrige geesten en agressieve trollen.

De omgangsvormen en gedragsregels die wij aanreiken staan in onze Code of conduct op http://www.managementsite.nl/content/html/888.asp
Het is maar zelden dat we mail ontvangen van mensen die zich hier niet in kunnen vinden. Tot dusverre alleen van anonieme figuren. Vaker ontvangen wij berichtjes van lezers die vinden dat wij ze best wat strikter mogen hanteren. Voor Managementsite is dit nog te overwegen. De PartnerSites (zie hieronder) gebruiken dezelfde Code of Conduct maar volgen de eigen interpretatie.

Willem Mastenbroek
Hoofdredactie ManagementSite

ManagementSite en ParterSites:
http://www.managementsite.nl
http://www.managementsite.com
http://www.1stopmanagement.com
http://www.managementpro.nl
http://www.innovatieforganiseren.nl
http://www.1minutemanager.nl
http://www.jongebazen.nl
http://www.gekopklanten.nl
http://www.eventbuzz.nl
http://www.strafschop.nl
http://www.oplossingsgerichtmanagement.nl

Gerco Wolfswinkel
Ik werkte lange tijd voor een IT-bedrijf en hield voor mijn werkgever een weblog bij - van 2005 tot januari 2008 toen ik het bedrijf verliet.

Er was, voor de IBM-producten waar ik mee werkte, geen actuele Nederlandstalige informatiebron voorhanden. Die moest er wél komen, dat was hard nodig in de markt. Daarom hebben we die informatiebron zelf maar opgezet, in de vorm van een weblog.

Met veel plezier heb ik die drie jaar geschreven: opinie, analyses, tips en trucs, verslagen van beta-tests of conferenties, maar juist ook security-alerts en waarschuwingen voor nieuwe of zojuist bekendgeworden problemen in de software.

Juist de laatste categoriën zijn tijd-gevoelig; je wilt sommige dingen zo snel mogeljik communiceren met je klanten en andere belangstellenden. Daar is een blog zeker geschikt voor.

Een formele website kent vaak meerdere lagen van editing; de verantwoordelijkheid ligt bij corporate communicatie, terwijl een weblog zoals ik het bijhield, helemaal voor eigen verantwoording kwam. Daardoor kon ik snel, en soms ook minder gepolijst, publiceren dan op de corporate website mogelijk was geweest.

De hype rondom bloggen is wel weer over denk ik, en dat is een goede zaak, maar een blog heeft echt nuttige toepassingen.

Meer over Corporate communicatie