Liever braaf dan brave?

Soms vallen er wat puzzelstukjes in elkaar en dat kun je weer ten goede delen en wellicht keren.

Recente onderzoeken (o.a. van Gallup) laten zien dat geringe werknemersbetrokkenheid wereldwijd een probleem is en in Nederland zelfs schokkend. Van de Nederlandse werknemers is slechts 9% betrokken, 80% niet betrokken en 11% actief niet betrokken. Om de betrokkenheid van medewerkers te vergroten, wordt door bedrijven in de praktijk uitvoerig aandacht besteed aan het (her)formuleren van de gezamenlijke missie, visie, kernwaarden en de merkpositionering. Het Britse bureau Maitland onderzocht recent welke kernwaarden grote organisaties gebruikten. Het leidde tot een pijnlijke opsomming van herkenbare clichés.

Als we allemaal (groot en klein) precies hetzelfde claimen met onze kernwaarden (integer, respect en innovatief), waarom zou ik daar als werknemer dan warm voor lopen? Waarom trots zijn en door het vuur gaan voor mijn club? Waarom betrokken zijn zoals die andere 9% van mijn collega's? Nog daargelaten dat de meeste kernwaarden uitgaan van de eigen wensen en drijfveren en geen duidelijke, relevante link hebben met de drijfveren van externe doelgroepen/stakeholders (i.t.t. merkwaarden)

Kortom, als dit allemaal niet veel oplevert, waarom gaan we dan toch voor veilig en voorspelbaar?

De tendens in de huidige transparante wereld is dat we simpelweg steeds vaker gaan voor de veiligste weg (kernwaarde nummer 4 in de top 5 :)). Better be safe than sorry. Angstig voor onze reputatie, de media en weerstand. Kortom, nadat iedereen er zijn plasje over heeft mogen doen, halen we intern en extern een 'goedkeuringsstempeltje' en gaan weer over tot de orde van de dag. Het hoort er nou eenmaal bij...
De consequentie van deze veilige benadering maakt bijgaand filmpje op een briljante wijze inzichtelijk:

Why most Mission Statements suck

Herkenbaar?
Zullen we het als ondernemers in 2016 dan allemaal weer wat boeiender maken voor onze medewerkers en klanten? Brave in plaats van braaf?