Leren creëren

Als er geschreven wordt over de creativiteit van Steve Jobs, dan komt als snel de term ‘Reality Distortion field’ om de hoek. Een soort van magisch veld dat Steve om zich heen creëerde. Zijn eigen realiteit waarin hij alle commentaar en kritiek wist om te buigen.
Er wordt vaak wat lacherig en neerbuigend geschreven over dit reality distortion field en dat is jammer. Want laat je de distortion weg, dan kom je uit bij een realiteitsveld. Een krachtig middel om te creëren. En we hoeven gelukkig geen medium in te schakelen om dit geheim van Steve te achterhalen. Want het middel en de techniek is ook beschreven in recente boeken.

Het Natuurlijk planningsmodel van David Allen
In zijn boek Getting Things Done adviseert David Allen om bij het uitvoeren van projecten gebruik te maken van het natuurlijk planningsmodel. Hierbij ga je eerst in op de waarom-vraag. Vervolgens maak je een levendige voorstelling van de gewenste uitkomst.

Het natuurlijk planningsmodel maakt volgens David gebruik van de natuurlijke werking van onze hersenen. Als onze hersenen een verschil waarnemen tussen de actuele situatie en de gewenste situatie, ervaren zij dat als gat en gaan zij er vanzelf voor zorgen dat dit gat wordt gevuld. Dus als je voor je zelf eerst goed beschrijft waarom je iets wilt doen en vervolgens een levendige vastlegging maakt van de gewenste uitkomst, dan zet je deze natuurlijke kracht van je hersenen in werken. Er ontstaat een soort krachtveld, waarbij de hersenen vanzelf gaan zorgen voor de invulling.

Het realiteitsveld van Alan Seale
In zijn boek Wat wel werkt, legt Alan Seale de verbinding met de kwamtum fysica. Vanuit de gedachte dat alles energie is, geldt namelijk dat je energie niet kan creeren, maar wel kan transformeren. En dat is wat je in wezen doet als je gaat van een ingeving, naar een visie, naar concrete gedachtes en uiteindelijk naar een waarneembare vorm.

Bij de werkwijze van Alan Seale verbindt jij je met de energie en de daarin opgenomen potentie. Vervolgens bepaal jij wat je wilt gaan creëren. En als je die keuze hebt gemaakt dan creëer je een realiteitsveld. Een veld waarin je jouw gedachtes, je gevoel, en je hart met elkaar uit lijnt. Met je realiteitsveld projecteer je als het ware de gewenste uitkomst in de toekomst. Ook hier ontstaat een verschil tussen actuele situatie en gewenste situatie, wat vervolgens zal worden gevuld.

Overeenkomstige modellen
Alhoewel David en Alan vanuit verschillende invalshoeken met het model werken, zijn de modellen in inhoud vrijwel identiek. Want op het punt waar Alan een realiteitsveld creëert met gedachte, gevoel en hart, doet David dat met waarom (gedachten), principes (gevoel) en gewenste uitkomst (hart). Het enige dat David na laat is om te benoemen dat je zo een realiteitsveld creëert.

Wat beide schrijvers wel aangeven is dat het van belang is om regelmatig je realiteitsveld te controleren. David doet dit met het wekelijks onderhoud dat hij voorschrijft bij zijn methode. Alan benoemt het met regelmaat controleren van je realiteitsveld op lekken. Lekken die ontstaan als je gedachtes, gevoelens en je hart niet meer zijn uitgelijnd.

Geen magie, wel focus
Zoals je dus kan lezen is de door Steve gebruikte techniek dus geen magie. Het is een middel dat door iedereen kan worden geleerd als middel om te creëren.

Maar als je hiermee aan de slag gaat is het nog wel belangrijk om een techniek van Steve toe te voegen. Deze techniek is een wezenlijk onderdeel van dit model. Het heet focus. Focus op je intentie, focus op je doel en vooral ook focus op jouw eigen identiteit.
Het is een voorwaarde voor een goede uitkomst en natuurlijk ook de enige manier om het net zo als Steve te doen.